وقتی عصبانی میشیم...!

یه وقتایی هست تو زندگی که آدم از بعضی چیزا ناراحت میشه. بالاخره همه ما بعضی جاها نقطه ضعف هایی داریم. که فکر میکنم یکی از نقطه ضعف های بزرگ اکثرمون عکس العمل ماست وقتی که ناراحت و یا عصبانی هستیم.

خیلی مهمه که آدم کنترل نفس خودشو داشته باشه و رو نفسش مسلط باشه. خیلی از ماها روزانه شاید به خاطر مسائل گوناگون ناراحت شیم و ندونیم که برخورد درست چیه؟ به نظر من اکثر ما ها کم و بیش دچار این مشکل هستیم. البته درجه بندی اش فرق میکنه.

این مسئله تا زمانی که آدم ازدواج نکرده شاید خیلی آزار دهنده نباشه و فقط خودش و خونوادش رو ناراحت کنه اما وقتی ازدواج میکنی و با یه نفر قراره تمام لحظاتتو تقسیم کنی و همدیگرو خوشبخت کنین،قضیه فرق میکنه، اینجا دیگه نمیتونی مثل قبل خودخواهانه برخورد کنی،باید خیلی از جاها از خواسته دلت بزنی،باید خیلی جاها کنار بیای تا الکی ناراحتی پیش نیاد.

اینا رو که میگم خودمم کم و بیش دچارشون هستم. به هرحال منم یه بنده از بنده های خدام که دارم تلاشمو میکنم در جهت تغییر برای بهتر شدن،اینم یکی از مواردشه.

البته بهترین روشی که تا الان به ذهنم رسیده اینه که وقتای عصبانیت آدم سکوت کنه. حداقل چند لحظه تا چند ساعت(بستگی به افراد مختلف داره) سکوت برای بهتر فکر کردن راجع به قضیه خیلی کمک میکنه تا بهترین و درست ترین برخورد رو داشته باشیم.

رابطه زن و شوهر مقدس تر و شفاف تر از این حرفاست که بخواد به خاطر ناراحتی های کوچیک تیره و کدر بشه. پس بهتره وقتی در یه مسئله ای ناراحتی برامون پیش میاد به خودمون و همسرمون فرصت بیشتری بدیم تا فکر کنیم و بتونیم با منطق تصمیم بگیریم. من خودم چندین بار این کارو امتحان کردم. با این که خیلی کار سختیه ولی نتیجه میده. نتیجه خوبی هم داره. با ذهن آروم راحت تر میتونی در قبال مشکلات جبهه بگیری.

یادمون باشه: رابطه زن و شوهری با روابط دیگه متفاوته. با این دید زندگی کنیم که با ازدواج راحت تر میتونیم خودمون رو تغییر بدیم. تغییری در جهت بهتر شدن. پس اگر این مشکل رو داریم از فرصتی که خدا بهمون داده،ازین که کنار کسی قرار گرفتیم که موجب آزمایش ماست برای امتحان بندگی،بهترین استفاده رو بکنیم برای تمرین بندگی کردن.

امروز 18 اردیبهشت،متأسفانه یه سوء تفاهم بین مون پیش اومد که من خیلی ناراحت شدم،البته بعد از ظهرش رفتم حرم،حالم بهتر شد،وقتی با اعصاب آروم به قضیه ای که منو ناراحت کرده بود فکر کردم،به این نتیجه رسیدم که نباید ناراحت میشدم و آقای خودمم الکی ناراحت می کردم...!

اما در هرصورت اون ناراحتی هم برطرف شد و منتقل شد تو دفتر تجربیات زندگی من!